Homepagina>Vertakte leeuwentand

Vertakte leeuwentand

Vertakte leeuwentand
Leontodon autumnalis
Composietenfamilie
---------------------------------------------------------------
Vertakte leeuwentand….. een naam die vraagtekens oproept. Hebben leeuwen wel eens vertakte tanden? De naam slaat op de lange, smalle tanden aan de groene bladeren en vertakt slaat op de bloeistengel. De geslachtsnaam ‘Leontodon’ is afkomstig uit het Grieks en betekent letterlijk leeuwentand. ‘Autumnalis’ geeft aan dat de plant een herfstbloeier is en de Nederlandse naam was vroeger dan ook herfstleeuwetand. Omdat de bloei al in juli begint, was dit niet zo’n gelukkig gekozen naam. De vertakte bloeistengel onderscheidt de plant van andere leeuwentandsoorten.

De vertakte leeuwentand wordt, net als veel andere geelbloeiende composieten, een paardenbloemachtige genoemd.
Het typerende van de paardenbloem is, dat de bloem alleen uit lintbloemen bestaat en geen buisbloempjes in het midden heeft. Het madeliefje, de margriet, de kruiskruiden en vele andere hebben dat wel.
Let eens op het uiteinde van de bloemblaadjes. Ze hebben vijf tandjes, de bloemen met buisbloemhartjes hebben er drie of geen. De onderkant van de buitenste bloemblaadjes heeft meestal een roodachtige lengtestreep.

De bloemen van de vertakte leeuwentand zijn alleenstaand, aan het uiteinde van een vertakking. De knoppen en bloemen staan rechtop.
Blad en stengel hebben wit melksap. Het bladrozet, dat plat op de grond groeit, is wintergroen.

Vertakte leeuwentand is een overblijvende plant, die zich ook in de stad thuisvoelt, als de bodem maar niet al te droog is. In bermen, langs struikranden, maar ook tussen bestrating en bij straatmeubilair, overal laat hij zijn mooie groene tanden zien !

Bloem	Gele hoofdjes van 2 tot 3 cm doorsnede. Alleen lintbloemen. Stengel twee of driemaal vertakt met aan het einde van elk takje één bloem. Onderzijde bloem vaak met een rode streep. Zie foto 2.
Hoogte	0,07 – 0,45 m.
Bloeitijd	Juli - oktober.
Blad	Wortelrozet van langwerpige, veerdelig, meestal kale bladeren met smalle eindslip. Zie foto 3.
Stengel	Vooral naar boven met vrij veel schubben. Vertakt. Zie foto 1.
Vruchten	Gesnavelde nootjes met vruchtpluis: een parapluutje van bruinige, geveerde haren.
Overig	Vaste plant.
Standplaats	Op open, vochtige, zeer voedselrijke, omgewerkte grond.
In Breda	Vaak in de middenberm, plantsoenen.
Vergelijk	Andere gele composieten, vooral gewoon biggenkruid (Hypochaeris radicata) dat een in alles wat forsere dubbelganger is. Deze heeft minder schubjes aan de bloeistengel. Een echt duidelijk verschil is de bladtop: smal bij de leeuwentand en een brede, afgeronde driehoek bij het biggenkruid. Kleine leeuwentand (Leontodon saxatilis) heeft geen vertakte stengel en meestal een blauwe streep aan de onderzijde van de bloem.