Schijnaardbei
Potentilla indica
Rozenfamilie
---------------------------------------------------------------
De rode aantrekkelijke sappig vlezige vruchten van de schijnaardbei doen sterk denken aan een bosaardbei. Een beet in de vrucht brengt je al snel op andere gedachten. Nu niet bepaald dé ultieme smaaksensatie die je van een bosaardbei verwacht. De vrucht is hard en de smaak flauw. Het is dan ook de schijnaardbei, een smakeloos zomerkoninkje.
De schijnaardbei is oorspronkelijk afkomstig uit Azië en vandaar als sierplant in Europa geïntroduceerd.
Inmiddels kom je de schijnaardbei overal in het stedelijk gebied tegen. Zijn groeistrategie is via uitlopers vegetatiematten vormen. De opmars in Breda is betrekkelijk recent en dateert van de laatste vijf jaar. Nog niet de hele stad is veroverd, maar dat zal niet lang meer duren.
De Nederlandse naam ‘schijnaardbei’ spreekt voor zichzelf. De geslachtsnaam ‘Potentilla’ betekent krachtig in de zin van geneeskrachtig. De soortaanduiding ‘indica’ verwijst naar de Aziatische herkomst van deze plant.
Omdat de plant overal opduikt, mag worden aangenomen dat vogels de vruchten inmiddels eten en de plant zo verspreiden.
Bloem |
Heldergele bloemen; 5 kroonbladen, 2 x 5 kelkbladen. Eén set kelkbladen, met aan de top drie tot vijf ronde tanden is duidelijk groter dan de andere kelkbladeren en steekt ver buiten de vrucht en bloem uit. Zie foto 3. |
Hoogte | 0,05 - 0,15 m. |
Bloeitijd | Mei - oktober. |
Blad | Drietallig en duidelijk behaard op de nerven. |
Stengel | De liggende stengels, de uitlopers, zijn eveneens behaard en wortelen op de knopen. |
Vruchten | Aardbeiachtig met kleine rode pitjes, smakeloos. Zie foto 1. |
Overig | Maakt vele uitlopers, vaste plant. |
Standplaats | Voedselrijke, vochtige, beschaduwde plaatsen. |
In Breda | Zeer veel in brandgangen, overgang tuinmuren en plaveisel. |
Vergelijk | Bosaardbei (Fragaria vesca). Deze vruchten zijn echter smakelijk. Bloemen wit, bloei maar kort. Kelkbladen van de bosaardbei zijn klein en alle even groot |