Ringelwikke

Ringelwikke
Vicia hirsuta
Vlinderbloemenfamilie
---------------------------------------------------------------
De ringelwikke is een plant die je makkelijk over het hoofd ziet. Meestal zie je een bos warrig groen, op het eerste gezicht zonder bloemen. Als je wat beter kijkt zie je piepkleine blauwwitte bloemen in trosjes. Wat dichterbij zijn de fijngeveerde blaadjes toch wel sierlijk met de gekrulde hechtranken aan het eind, zoekend naar houvast. De kleine behaarde peulen bevatten maar twee zaden. De ringelwikke is een zomerbloeier die vroeger veel in roggeakkers voorkwam. De plant wortelt maar oppervlakkig en droogt dus snel uit.
In het graan was het een lastig onkruid omdat de sikkel niet goed sneed door toedoen van de ranken die de graanstengels aan elkaar had verbonden. De zaden hadden ongeveer hetzelfde gewicht en grootte van graankorrels en werden daardoor het volgend jaar mee uitgezaaid. De zaden van de wikke die met het meel werden gemalen, gaven het meel een bittere smaak.
Door betere zaadselectie en onkruidbestrijding is de ringelwikke van de Nederlandse akkers verdwenen maar in de stad kun je hem regelmatig zien in plantsoenen waar hij zich aan lage struiken omhoog werkt in de voorzomer.

De geslachtsnaam ‘Vicia’ komt van Latijnse ‘vincire’ en betekent ‘binden, wikkelen’. De planten van dit geslacht winden zich met ranken om andere planten. De soortaanduiding ‘hirsuta’ betekent ‘harig’. In dit geval verwijst dit naar de peulen die behaard zijn. Het Nederlandse woord ‘wikke’ is een verbastering van ‘vicia’. ‘Ringel’ verwijst naar het ranken.