Kruipklokje
Campanula poscharskyana
Klokjesfamilie
---------------------------------------------------------------

Het kruipklokje is een nieuweling in de Nederlandse flora. De laatste 15 jaar is deze plant met zijn wortels vanuit tuinen onze steden in gekropen. Je kunt deze plant vooral aantreffen langs voortuinen op de stoep en in de gangetjes achter de huizen. Een echte tuinvlieder dus.
Op veel plaatsen in de stad kom je dit klokje tegen.Het wordt ook wel het Servisch klokje genoemd, hoewel de plant eigenlijk uit Kroatië schijnt te komen. Het is van oorsprong een bergplant.

Het kruipklokje is een vaste plant die in strenge winters bovengronds afsterft. In zachte winters blijven de bladeren behouden. De wortels zijn zeer winterhard. Alleen een hete zomer kan er voor zorgen dat dit klokje verdwijnt. Het is dus beter bestand tegen koude, strenge winters, dan tegen hete, droge zomers. Exemplaren die in de schaduw groeien gaan niet bloeien.

De bladeren staan verspreid langs de lange, slappe stengels. Alle groene delen van de plant bevatten melksap. De bloemkroon is vergroeidbladig, met vijf vrij vlak staande slippen.
De plant vermeerdert zich door zaden en door wortelstokken.

Net als de meeste klokjessoorten wordt ook het kruipklokje veel bezocht door wilde bijen, bv. hommels, klokjes-, dikpoot- en zandbijen. Deze insecten gebruiken vooral de hangende klokjesbloemen graag als slaapplaats en als schuilplaats voor de regen.

De geslachtsnaam ‘Campanula’ betekent klokje en de soortaanduiding ‘poscharskyana’ is afgeleid van de naam van de Duitse botanicus Gustav Adolf Poscharsky die leefde van 1832 tot 1915.